Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Διακήρυξη Απεργίας ΕΚΑ - Δελτίο Τύπου

4 σχόλια:

  1. Όχι στις "κρατικές απεργίες". Όχι στις απεργίες που έχουν στόχο τη σταδιακή και κατευθυνόμενη εξασθένηση της Λαϊκής οργής! Όχι στις απεργίες που επιβάλουν στους Δημοσιογράφους να μην καλύψουν τη συζήτηση, στη Βουλή, παράδοσης της χώρας.! Όχι στις απεργίες που έχουν στόχο ¨να χαμε να λέγαμε..". Όχι στις απεργίες που εξυπηρετούν συμφέροντα.! Πείτε όχι σε όλα αυτά που σας δυναστεύουν τόσα χρόνια.! Πείτε όχι στους εργατοπατέρες!!! Πείτε όχι σε αυτούς που απλά θέλουν να το παίζουν "ηγέτες'. Μόνοι σας!! Ακαπέλωτοι!!!! Αυτό πρέπει και επιβάλει η σύγχρονη εποχή. Πείτε όχι σε πρακτικές του 80.
    Πείτε ναι σε αξίες του 80!! Πείτε ναι , σε ένα νέο πατριωτισμό, όχι σε ένα νέο πατριωτισμό, που έχει στόχο το ξεπούλημα της Ελλάδας! Δεν είμαστε το ίδιο πατριώτες με το Γιώργο. Δε σπουδάσαμε στην Αμέρικα.. Δε θέλουμε να καταστρέψουμε ότι έκτισε ο πατέρας μας… δε θέλουμε αύριο να είμαστε υπόδουλοι κανενός ΔΝΤ, κανενός Ερντογάν (δεν το λέω τυχαία), κανενός χαρτογιακά που απλά σπούδασε στο Χάρβαρντ…
    Πείτε όχι στους προδότες, στους κλέφτες, στους λαοπλάνους.
    Πείτε όχι σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι έχουν Συνταγματική κάλυψη και σέβονται το Σύνταγμα όταν πρόκειται να απολύσουν πάσης φύσεως υπαλλήλους και ταυτόχρονα απαρνούνται το Σύνταγμα όταν πρόκειται να εκχωρήσουν την Εθνική μας Κυριαρχία στην πατρίδα του Δημοκρατικά Εκλεγμένου «Έλληνα» Πρωθυπουργού.!
    Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα… Αυτά μας τσαμπουνάνε τόσα χρόνια.
    Νομιμοποίησε κανένας την Ελληνική Κυβέρνηση, με την ψήφο του (και τη δική μου), να κόψει μισθούς?? Να τσακίσει τις συντάξεις??? Να μας κάνει υποτελείς στην Αμέρικα???? Να μας πετάξει στο δρόμο??? Να υπολογίζει..άκουσον άκουσον το προσδόκιμο ζωής???? Και άλλα πολλά ..είμαι σίγουρος ότι τα ξέρετε……. Αυτά τα πολλά ψηφίσαμε?????????????
    Η Ελληνική Κυβέρνηση με αποκλειστική της ευθύνη και παρότρυνση έφερε στη χώρα το ΔΝΤ. Αυτό είναι το δεδομένο. Δεν αλλάζει.
    Το πρώτο μέρος του σχεδίου το είδαμε… είναι τα «μέτρα» και η ταυτόχρονη τρομοκράτηση του κόσμου από τα χουντοκάναλα. Στόχος?? Η παραδοχή της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, που εκφραστές στην Ελλάδα είναι ο Γιώργος (δεν τον λέω Τζεφρι αφού θέλει να αποκαλείται Γιώργος μη του χαλάσω χατίρι).
    Το δεύτερο βήμα είναι η εκχώρηση το Αιγαίου και της Θράκης με την ταυτόχρονη παραδοχή του ονόματος Μακεδονία για τα Σκόπια (είμαι και δεν είμαι εθνικιστής , απλά περιγράφω τι γίνεται)
    Το τρίτο και πιο σοβαρό είναι η πώληση της ΑΤΕ. (Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος). Η τράπεζα που έχει σχεδόν το 100% τον υποθηκευμένων εκτάσεων της Ελλάδας…. .Όλοι χρωστάνε εκεί..Φαντάζεστε πχ να την πάρει ο Γερμανός και να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς ??? Δε θέλω να το σκέπτομαι…………………………………..
    ΝΑΙ στις απεργίες που έχουν στόχο!!! Την Πέμπτη (εκτός απροόπτου) ψηφίζεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο η συνθήκη, δεν είναι Νόμος μην παραμυθιάζεστε, υποτέλειας της χώρας. Χάθηκε οι εργατοπατέρες να κάνουν απεργία τότε??? Να κατέβουμε όλοι έξω από τη Βουλή και να αντιδράσουμε ?? Που είναι η ΓΣΕΕ?? Η ΑΔΕΔΥ??? Το ΠΑΜΕ… Όλοι αυτοί οι ¨επαναστάτες¨, γιατί χάνονται βρε στα κρίσιμα?? Στα σοβαρά?? Τυχαίνει θα μου πεις..μάλλον …..
    Ναι ..χάθηκε……
    Θα κλείσω, αν και έχω να πω πολλά, με τους ακόλουθους στίχους….
    « Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
    Και εμείς γελούσαμε στις γειτονιές την πρώτη μέρα
    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί αδέρφια πήραν οι οχτροί
    και εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές την άλλη μέρα
    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
    και εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά την τρίτη μέρα
    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
    και εμείς τα πήραμε για φυλακτά την άλλη μέρα
    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί μοίρασαν δώρα οι οχτροί
    και εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά την πέμπτη μέρα
    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κρατούσαν δίκιο οι οχτροί και
    Εμείς φωνάζαμε Ζήτω Και Γεια Σαν Κάθε Μέρα»..!!!
    Jmorrison..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειλικρινά με προβλημάτισε η παρέμβασή σου και μη νομίζεις ότι πολλά από αυτά που γράφεις δεν είναι και δικές μου αγωνίες.
    Πρέπει να βρεθεί το καινούριο...
    Και μέχρι τότε, όμως, πρέπει να αγωνιζόμαστε με το παλιό.
    Το καινούριο γεννιέται στις καινούριες εποχές κι εμείς βιώνουμε εποχές παμπάλαιες...
    Δεν απεργώ για τον Παναγόπουλο ή τον Παπασπύρο, ούτε για τους "νεόφτωχους" που ετοιμάζουν.
    Για τον εαυτό μου και την περηφάνια μου αγωνίζομαι...
    Για να μη με δουλεύουν οι χαζότεροι από μένα.
    Αυτοι (οι εμφανείς ή εξαφανισμένοι) που αφού κληρονομικώ δικαίω με κατέστρεψαν τόσα χρόνια, τώρα με ονομάζουν συνυπεύθυνο της κρίσης.
    Αφού μου κάναν πλύση εγκεφάλου τόσα χρόνια με την προπαγάνδα τους και τα καταναλωτικά πρότυπα που μου πλάσσαραν για να πουλάν τα προιόντα τους οι βιομήχανοι κι οι τραπεζίτες, τώρα με λένε υπερκαταναλωτικό και συνένοχο για την κρίση.
    Αφού η γυναίκα μου (δούλευε σε Τράπεζα) και μέτρησε ένα (ναι ένα) ολόκληρο χρόνο συμμετοχής σε απεργίες, στα 30 χρόνια εργασιακού της βίου, όταν βγήκε στη σύνταξη, τώρα τη λένε προνομιούχα, για όσα με σκληρούς αγώνες στα τέλη της δεκαετίας του 70 και του 80 κατάκτησε.
    Ναι για την περηφάνεια μου παλεύω, για να μπορώ να πω όταν κάτι κερδιθεί : "ήμουν κι εγώ εκεί".
    Ναι για ένα γαμώτο παλεύω γιατί παρά το ότι 'εχω ζήσει από κοντά με τους εργατοπατέρες (κατά μια έννοια ήμουν κι εγω ένας από αυτούς, αφού υπήρξα επί 9 χρόνια αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ), έμαθα ότι ανάμεσά τους υπάρχουν και κάποιες ζωντανές δυνάμεις (μικρές βέβαια) που δίνουν σκληρή μάχη για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση σ΄αυτά τα μέτρα της καταστροφής (δες για παράδειγμα την ΓΣΕΕ).
    Ναι αγωνίζομαι γιατί κοντεύω 60 χρονών και μου κοστίζει πολύ το μεροκάματο. Γιατί έχω τρία παιδιά και παρόλο το χάσμα των γενεών, που είμαι ένας σκατοπατέρας, όταν γυρνάω απ΄την απεργία ή τη συγκέντρωση, ή από την ευαισθησία για όσα περνάτε κι εσείς, ίσως δεν με καταλαβαίνουν, ίσως με κοροιδεύουν από μπροστά, όταν στρίψουν το κεφάλι ξέρω όμως ότι με καμαρώνουν.
    Ναι αγωνίζομαι γιατί δε γουστάρω η αντίδρασή μου στο σημερινό συνδικαλιστικό "γίγνεσθαι", να μετατραπεί σε απραξία και να ενωθεί με την απραξία αυτών που στηρίζουν τις κυβερνήσεις και δεν αγωνίζονται επειδή "τάχα" τους φταίει το συνδικαλιστικό κίνημα (στο οποίο ηγούνται οι δυνάμεις που στηρίζουν στις εκλογές).
    Ναι συνεχίζω να είμαι Δον Κιχώτης κι έμαθα να ξεχωρίζω το συνάδελφο που δεν απεργεί γιατί ασφυκτιά οικονομικά (αυτόν θα τον δεις να απεργεί κάποιες μέρες και κάποιες να μην απεργεί)από αυτόν που χρησιμοποιεί το μεροκάματο ως άλλοθι.
    Ναι, γαμώ τη φτώχεια μας, η απεργία κοστίζει, η συγκέντρωση όμως ?
    Το απογευματινό συλλαληλτήριο ?
    Δεν προλαβαίνω να γράψω κι άλλα.
    Φεύγω για το συλλαλητήριο.
    Μέχρι να βρεθεί το καινούριο θα προσπαθά με το παλιό.

    Αντρέας (ο συνυπεύθυνος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνυπευθυνε Ανδρέα, στα περισσοτερα που αναφέρεις συμφωνω.....επέτρεψε μου όμως να πω ότι για κάποιους ενυπάρχει αποκλειστικά και μόνο η αρνητική κριτική στο DNA τους, περιμένοντας μόνο από τους άλλους να τρέξουν γι' αυτούς....

    η συνοδοιπόρος του Ανδρέα, του εργατοπατέρα, της εργατομητέρας και άλλων πολλών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάντως ομολογώ Μητρόπουλε πέρασες και το μήνυμα των ζωντανών δυνάμεων (μικρών βέβαια) που μάχονται ...
    μου θυμίζεις τον Λαζόπουλο....που κατά την άποψη μου, μόνο σάτιρα δεν προβάλει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή