ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – Ε.Ε. – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
ΕΠΑΡΧΙΑ: Ελλάδα
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ
Στρος - Καν Ντομινίκ του Δ.Ν.Τ. (επικεφαλής)
Άκερμαν Γιόζεφ της Deutsche Bank
Αλμούνια Χοακίν της Commission (Ε.Ε.)
Βαντεβέλντε Λυκ του ομίλου Carrefour
Βαρδινογιάννης Γεώργιος του Ιωάννου
Βγενόπουλος Ανδρέας του ομίλου M.I.G.
Βουρλούμης Παναγής του ΟΤΕ και της Deutsche Telecom
Γιούνκερ Ζαν - Κλοντ του Eurogroup
Γουέι - Τζια - Φου (captain) της Cosco (βλέπε λιμάνι Πειραιά)
Δασκαλάκη – Αγγελοπούλου Ιωάννα της Ολυμπιάδας
Δασκαλόπουλος Δημήτριος του Σ.Ε.Β.
Εφραίμ (αγνώστων λοιπόν στοιχείων) του Πατρός
Θάιν Τζον της Merrill Lynch
Καϊτέλ Χανς – Πέτερ της Hochtief (βλέπε Ελ. Βενιζέλος, Αττική Οδός)
Καραμανλής Κωνσταντίνος της επανίδρυσης (πρώην συνεργαζόμενος)
Καρατζαφέρης Γεώργιος του Ιωάννου (συνεργαζόμενος)
Κόκκαλης Σωκράτης του Πέτρου
Κον Γκάρι της Goldman Sachs
Λάτσης Σπύρος της Eurobank
Μακ Τζον της Morgan Stanley
Μέρκελ Άνγκελα - Δωροθέα της Γερμανίας
Μητσοτάκης Κωνσταντίνος του Κυριάκου (επίτιμος)
Μίχαλος Κωνσταντίνος του Χρήστου και της Αγοράς
Μπαρόζο Ζοζέ Μανουέλ της Commission (Ε.Ε.)
Μπόμπολας Γεώργιος του Άκτορα
Παπανδρέου Γεώργιος του Ανδρέα (συνεργαζόμενος)
Παπαχελάς Αλέξης του ομίλου Αλαφούζου
Πρετεντέρης Ιωάννης του Mega Channel
Προβόπουλος Γεώργιος της Τράπεζας (κατά) της Ελλάδος
Ρεν Όλι της Commission (Ε.Ε.)
Σαμαράς Αντώνιος του Κωνσταντίνου (συνεργαζόμενος)
Σαρκοζί Νικολά της Γαλλίας
Σημίτης Κωνσταντίνος της "ισχυρής Ελλάδας" (πρώην συνεργαζόμενος)
Σπίνερ Ρικ του Alpha TV
Σόρος Τζορτζ του Soros Fund Management
Τρισέ Ζαν - Κλοντ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Χριστοφοράκος Μιχάλης του ομίλου Μίζενς
Ψυχάρης Σταύρος του Δ.Ο.Λ.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συγκυβερνούν πλέον τη χώρα. Δεν λέει την αλήθεια ο πρωθυπουργός ότι θα φύγουν μόλις μπει τάξη στη χώρα και το ξέρει. Θα μείνουν εδώ μέχρι να επιβάλλουν την «τάξη» του νεκροταφείου στους εργαζόμενους και την κοινωνία. Αυτός είναι ο λόγος που ήρθαν. Μας λένε σήμερα να χορέψουμε μαζί τους το ταγκό της χρεοκοπίας. Όπως στην Αργεντινή που αφού το Δ.Ν.Τ. και τα αρπακτικά έκλεψαν όλο τον πλούτο, φόρτωσαν την κρίση στην πλάτη των εργαζόμενων και του φτωχού λαού.
Οι τηλεοράσεις και η κυβέρνηση θέλουν να μας πείσουν ότι φταίμε εμείς. Κλέψανε, σου λένε, κάποιοι μεγάλοι αλλά φταίει και ο καθένας από μας.
Για σταθείτε ρε παιδιά. Πως γίνεται να φταίει ο άνεργος; Να φταίει ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο νέος, ο ανασφάλιστος, εκείνος που χρόνια δούλευε για 1.200, για 1.000, για 800, ακόμα και για 400 ευρώ;
Θέλουν να μας κάνουν όλους συνένοχους στα δικά τους εγκλήματα. Να μην τους κάνουμε τη χάρη.
Εκτός κι αν είμαστε εμείς που τόσα χρόνια παίρναμε τις μίζες, φάγαμε από το χρηματιστήριο, αγοράζαμε εξοπλισμούς, κάναμε την ολυμπιάδα για να πλουτίσουμε, μπλεχτήκαμε στα τεράστια σκάνδαλα, διαλύσαμε τα πάντα εξυπηρετώντας μόνο τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους φίλους μας την ίδια στιγμή που μιλούσαμε για ισχυρή Ελλάδα, εκσυγχρονισμό και επανίδρυση του κράτους.
Υπάρχει διέξοδος. Οι μονόδρομοι που μας παρουσιάζουν δεν ισχύουν, είναι αυτοί που μας οδήγησαν σήμερα εδώ. Να κάνουμε, λοιπόν, όλοι κάτι. Στη γειτονιά, στο χώρο δουλειάς, στην παρέα μας. Παντού να υπάρχει αντίσταση στη νέα κατοχή. Από μια κουβέντα που θα πούμε με το διπλανό μας, ένα χαρτί που θα κολλήσουμε στην πολυκατοικία μας, μέχρι τη συμμετοχή μας σε μια συγκέντρωση, μια επιτροπή αγώνα, μια απεργία. Να χτιστεί ένα μεγάλο μέτωπο αντίστασης του λαού, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε ή που ανήκει ο καθένας. Να ξεσηκωθούμε για να σταματήσει ο σημερινός κατήφορος.
Πηγή : http://www.dikaioma.gr/
Ας γνωριστούμε με το ΔΝΤ
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ)
Πολιτικά, ο συνεταιρισμός Ε.Ε.-ΔΝΤ, που η κρίση επέβαλε και ανέδειξε, δείχνει ότι η Ε.Ε. διέρχεται μια βαθιά κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού, πως κάθε μέρος της σκέφτεται με διαφορετικό τρόπο (προστατεύοντας τα συμφέροντά του) και, βεβαίως, οι αδύναμες χώρες και οικονομίες υπάρχουν μόνο σαν τόποι μετακύλισης της κρίσης ή απομύζησης κερδών μέσω της χρέωσης.
Ο μπαμπούλας του ΔΝΤ μπορεί να βγάλει τη βρόμικη δουλειά της περικοπής του μισθολογικού και του μη μισθολογικού (κοινωνική ασφάλιση, συντάξεις κ.λπ.) κόστους εργασίας, προς όφελος όλων όσοι επιδιώκουν τη δήμευση και κατάσχεση του δημόσιου πλούτου της χώρας.
Η απόφαση για την ίδρυση του ΔΝΤ πάρθηκε στις αίθουσες συνεδριάσεων του «Mount Washington Hotel», στις 22 Ιουλίου 1944, στη Συνδιάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, όπως έμεινε γνωστή στην Ιστορία. Στις 27 Δεκέμβρη του 1945 εγκρίθηκε το καταστατικό του, και την 1η Μάρτη του 1947 αρχίζει και επίσημα η λειτουργία του, σηματοδοτώντας τη νέα εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αρχικά συμμετείχαν κυβερνήσεις από 39 χώρες, που τότε εκπροσωπούσαν περίπου το 80% του κεφαλαίου στις ιμπεριαλιστικές χώρες. Έδρα τού ΔΝΤ ορίστηκε η Ουάσινγκτον, ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στα αποθεματικά του ταμείου, που δημιουργήθηκε, της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Οι χώρες που συμμετείχαν πρόσφεραν ένα ποσό σε εγχώριο νόμισμα και χρυσό, παίρνοντας τους αντίστοιχους ψήφους στη λήψη των αποφάσεων.
Έτσι, μέσα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, οι βασικοί ιμπεριαλιστικοί κύκλοι ήθελαν να προετοιμάσουν και να ελέγξουν το μεταπολεμικό οικονομικό σκηνικό, καθιστώντας το δολάριο παγκόσμιο νόμισμα. Οι χώρες διατηρούσαν το νόμισμά τους, το οποίο όμως ισοτιμήθηκε με το δολάριο, και αυτό αντιστοιχήθηκε με το χρυσό (κάθε ουγγιά χρυσού = 1 δολάριο).
Η λειτουργία του οργανισμού στηριζόταν στη διευρυμένη πλειοψηφία: Για την είσοδο μιας νέας χώρας ή για τη χρηματοδότηση ή για οποιαδήποτε άλλη απόφαση χρειαζόταν πλειοψηφία 85%. Αφού όμως, από την ίδρυση του ΔΝΤ, οι ΗΠΑ κατείχαν το 16,77%, είναι αυταπόδεικτο πως καμιά πρόταση δεν μπορούσε να υιοθετηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ.
Το ΔΝΤ, σήμερα, έχει 186 χώρες-μέλη. Κατά κανόνα, πρόεδρος είναι προσωπικότητα από κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζα είναι πάντα Αμερικανός.
Οι 9 πλουσιότερες χώρες συγκεντρώνουν 50%, ενώ οι 150 φτωχότερες, όλες μαζί, έχουν μόνο το 25%. Αυτό συμβαίνει γιατί το ποσοστό ψήφου κάθε χώρας εξαρτάται από την οικονομική εισφορά της στον οργανισμό.
Μάλιστα, το 2001 αρνήθηκαν να αυξήσει η Κίνα την οικονομική της εισφορά - άρα και το ποσοστό των ψήφων της.
Αποκαλυπτική πείρα από τη δράση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας
Από όπου πέρασε το «Ταμείο», αντί να ανορθωθεί η οικονομία και να ανασάνει η περιοχή, βυθίστηκε ακόμα παραπέρα, ειδικά με τη μορφή του χρέους, υποθηκεύοντας την οικονομία ή ακόμα και καταστρέφοντας ολόκληρους τομείς της οικονομίας, όταν αυτό επιβαλλόταν για την εισβολή των πολυεθνικών των ιμπεριαλιστικών χωρών. Τα περίφημα προγράμματα «διαρθρωτικής προσαρμογής», που ήταν ένα προαπαιτούμενο, προκειμένου να δοθεί «βοήθεια» από το ΔΝΤ, ανατίναζαν την οικονομία της χώρας που ζητούσε βοήθεια και, κυρίως, τον πρωτογενή τομέα και, στη συνέχεια, επιβαλλόταν ένα άγριο πρόγραμμα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων.
Όλα αυτά σήμαιναν μια οπισθοδρόμηση της κάθε χώρας, μια ένταση των μηχανισμών εξάρτησης και μια επιβολή του νεοφιλελευθερισμού σε ακραίες εκδοχές.
Οι επεμβάσεις του ΔΝΤ σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, η συνεργασία του με καθαρά δικτατορικά καθεστώτα, για δεκαετίες, καθώς και οι επεμβάσεις του στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, μετά το ’89-’91, το κατέστησαν έναν οικονομικό χωροφύλακα του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου και, ειδικά, των ΗΠΑ.
Τώρα, μας το παρουσιάζουν σαν περίπου σωτήρα, που με την τεχνογνωσία και τα δάνεια που θα μας δώσει θα σωθεί η χώρας μας. Πρόκειται για άλλο ένα ασύστολο ψέμα μιας αστικής τάξης, που δεν φαίνεται να έχει πατρίδα, αλλά λειτουργεί σαν υπάλληλος διεθνών κέντρων και ιδρυμάτων…
(Συνεχίζεται...)
(Από συνέχεια...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνταγή
Πρώτο βήμα που απαιτείται από το ΔΝΤ είναι η ιδιωτικοποίηση όλων των κρατικών εταιριών. Δεύτερο βήμα η πλήρης απελευθέρωση των κεφαλαιαγορών. Τρίτο η κατακόρυφη αύξηση των τιμών σε μια σειρά βασικά προϊόντα για την επιβίωση των λαϊκών μαζών, με παράλληλη άρση κάθε μορφής επιδότησης. Αύξηση του ΦΠΑ. Περικοπές στις δαπάνες, σε υγεία, παιδεία, συντάξεις. Πάγωμα και περιορισμό των μισθών.
Τα πρόσφατα παραδείγματα
Η παρέμβαση του ΔΝΤ οδήγησε σε ασφυξία και χρεοκοπία οικονομιών, που θεωρούνταν οι καλύτεροι μαθητές του οργανισμού. Τα παραδείγματα είναι εκείνα της Αργεντινής, της Ταϊλάνδης, της Ινδονησίας που οδηγήθηκαν σε κατάρρευση στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000
Το 2003, η Αϊτή πλήρωσε στο ΔΝΤ, για τόκους, το ποσόν των 57 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η «βοήθεια» ήταν 39 εκατομμύρια. Το 1995, το ΔΝΤ πρόσφερε την «τεχνογνωσία του», μας λέει το άρθρο, εξαναγκάζοντας την Αϊτή να μειώσει τους δασμούς στο ρύζι από 35% σε 3% και, ενώ η χώρα έκανε εξαγωγή ρυζιού, μέσα σε 10 χρόνια έφτασε να εισάγει 3 στα 4 κιλά ρύζι, κυρίως από τις ΗΠΑ!
Η μείωση στις δαπάνες στις ανατολικές χώρες, που επέβαλε το ΔΝΤ, οδήγησε σε εξάπλωση της φυματίωσης σε πρωτόγνωρα επίπεδα, με αποτέλεσμα να πεθάνουν χιλιάδες άνθρωποι.
Σε 20 χώρες, στις οποίες παρέμβηκε το ΔΝΤ, είχαμε θανάτους από φυματίωση κατά 17%.
Στη Λετονία, η παραγωγή έπεσε κατά 24%, ενώ από τα 1.000 περίπου εκπαιδευτικά ιδρύματα τα 100 έχουν κλείσει, από τη στιγμή που παραδόθηκε η χώρα στο ΔΝΤ. Ολόκληρα χωριά έχουν, κυριολεκτικά, αφανιστεί οικονομικά. Το ΔΝΤ επέβαλε παράλληλα τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και των δαπανών για τα νοσοκομεία κατά 40%.
Στην Ουγγαρία, η σοσιαλιστική κυβέρνηση προσέφυγε στο ΔΝΤ, στο τέλος του 2008. Ζήτησε και πήρε ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. ένα «διπλό» δάνειο, 12,5 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ και 6,5 από την Κομισιόν. Επιτηρητής του δανείου ορίστηκε μόνο το ΔΝΤ, που παρακολουθεί την εκτέλεση του προϋπολογισμού και ελέγχει τις διοικήσεις των μεγάλων ουγγρικών τραπεζών.
Πρακτικά, επέβαλε πάγωμα μισθών για δύο χρόνια, κατάργηση του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των συνταξιούχων. Αύξηση ορίων συνταξιοδότησης κατά 3 χρόνια με παράλληλη μείωση της σύνταξης. Αύξηση του ΦΠΑ σε 25% και στα είδη πρώτης ανάγκης 18%. Μείωσε τις εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Αποτέλεσμα: Πτώση του ΑΕΠ κατά 17%.
Στη Ρουμανία, είναι υπό απόλυση, κατά επιταγή του ΔΝΤ, 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι - περίπου το 8% του ενεργού πληθυσμού.
Στην Ελλάδα ???
(και για την αντιγραφή ΑΝΤΡΕΑΣ)
... και επειδή και στη γγα αρχίζει να παιζει όλο και συχνότερα η καραμέλα " όλοι φταίμε που φτάσαμε ως εδώ", ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ !!!
Και σίγουρα όχι οι 67 συμβασιούχοι που παλεύουμε για να έχουμε και αύριο δουλειά, έχοντας μείνει 5 μήνες απλήρωτοι για το 2010 και ανασφάλιστοι (και απλήρωτοι ξανά) κατά το πρόσφατο παρελθόν