ΕΛΠΙΔΑ … Μια αναγκαία αλλά συχνά άπιστη σύντροφος

Παρακαλώ, όπως δημοσιεύσετε στο blog μας, το κείμενο που ακολουθεί
Χριστοδουλιά Βάσια

Ας δούμε την αλήθεια κατάματα.

Η κατάσταση έχει πιάσει πάτο. Ο υδράργυρος έφτασε στο κόκκινο..

Κάνουμε το κορόιδο. Ελπίζουμε τάχα… Ντεμέκ ελπίδα για να περνάει η ώρα. Για να βρίσκουμε το κουράγιο να στεκόμαστε όρθιοι, ή μάλλον να δείχνουμε ότι στεκόμαστε στα πόδια μας για να δίνουμε το αναγκαίο κουράγιο και στους άλλους.

Ας μιλήσουμε χωρίς μισόλογα.

Έξω απ΄τα δόντια έστω μια φορά..

Χρόνια τώρα το δούλεμα. Η αγωνία. Ο φόβος.

Θα είμαστε κι αύριο στη δουλειά ; Θα είμαστε και του χρόνου ; Θα πληρωθούμε κι αυτό το μήνα; Θα γίνει κάποια νομοθετική ρύθμιση ;

Και να πληθαίνουν οι υποσχέσεις…Και «λελογισμένη στήριξη» από την κάθε φορά κυβέρνηση ! Και άπλετη υποστήριξη από την κάθε φορά αντιπολίτευση.

Ντρέτα και σταράτα λοιπόν …

Κουραστήκαμε…

Δουλειά ζητάμε, κι όχι «επιτροπές»…

Ο μισθός μας, δηλαδή το ψωμί μας, ίσος με το προσφάι κάποιων άλλων που δουλεύουμε στο ίδιο γραφείο…

Κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε. Η ομηρία δεν εκπορεύεται από τους «προστάτες» μας της εξουσίας. Γίνεται κι από τα λόγια συμπάθειας των διπλανών μας. «Πόσο σας καταλαβαίνουμε –μας λένε-…»

Έλα ρε παιδιά, ας σταματήσει η κοροϊδία..

Ας μιλήσουμε λοιπόν τη γλώσσα της αλήθειας…

Κάναμε ότι δεν καταλάβαμε τι σήμαινε η απάντηση που δόθηκε από την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία στα κοινοβουλευτικά ερωτήματα δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Θελήσαμε κάτω από τη «γλύκα» της ελπίδας να υποβαθμίσουμε το τι σήμαινε ότι «για τελευταία φορά μέχρι το 2010», ότι «θα καθοριστούν οι ανάγκες και μετά…» (μπα ξαφνικά τώρα δεν είμαστε αναγκαίοι ;)

Θελήσαμε να κάνουμε ότι ξεχνάμε την καλώς ή κακώς ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και θελήσαμε να ελπίσουμε ότι για μας θα πρυτανεύσει μια λογική : «ότι μιας και καλύπτουμε επί κοντά 10 χρόνια υπαρκτές ανάγκες θα θεωρούμαστε απαραίτητοι και θα τακτοποιούμαστε επί τέλους».

Εκεί όμως εμείς …Ελπίδα … Το αποκοίμισμα των χριστιανών για τη Βασιλεία των ουρανών.

Και τώρα..Πριν λίγες μέρες ένα νέο φωτάκι στο βάθος…Νέες υποσχέσεις, για περαιτέρω παράταση μέχρι…..ποιος ξέρει;;;;. Και πάλι ελπίδα, όμως…πριν προλάβουμε να χαρούμε…πληροφορίες, ψίθυροι, ίσως και στοιχεία: Όχι, δεν πρόκειται για τη δική μας διάταξη νόμου, που πρόβλεπε λύση μέχρι το 2013 για όλους, και μέχρι τότε να ρυθμιστεί η πλήρης μας αποκατάσταση. Και (ας μη βιαζόμαστε βέβαια αλλά) κάποιοι λένε ότι «άλλοι για Χίο θα τραβήξουνε κι άλλοι για Μυτιλήνη» (άλλοι για τα special Olympics, άλλοι για τους Μεσογειακούς). Με την ίδια βέβαια απαράδεκτη σχέση της ημερήσιας σχέσης, απομακρυσμένοι και ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΟΙ από την ΓΓΑ.

Και βέβαια ο κόσμος ; Ο σώζων εαυτόν σωθήτω…

Έλεος…

Ζητάμε δουλειά ..Δεν είμαστε επαίτες…

Ζητάμε δουλειά κύριοι βουλευτές …………

Ποια ευτυχία και ποιο νέο έτος….

Βοηθείστε μας ή αφήστε μας…

Κι εσείς συνάδελφοι μη δειλιάζετε.

Κι εσείς συνάδελφοι μη διασπάστε.

Λίγο κουράγιο…

Λίγο ακόμα κουράγιο…

Λίγο ακόμα να ειδούμε τις αμυγδαλιές ν΄ανθίζουν…να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.