Πιλότος θεωρείται η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, βάσει της οποίας ανοίγει ο δρόμος για τη μονιμοποίηση εκατοντάδων συμβασιούχων που εργάζονταν στο Δημόσιο πριν από την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, υπό την προϋπόθεση ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η απόφαση της Ολομέλειας αιφνιδίασε τους πάντες, αφού ήρθε σε αντίθεση με την εισήγηση του αρεοπαγίτη Αντώνη Δουλγεράκη και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, που δεν άφηναν κανένα περιθώριο μονιμοποίησης των συμβασιούχων, επικαλούμενοι το απαγορευτικό νομοθετικό πλαίσιο.
Ωστόσο, 26 αρεοπαγίτες διαφώνησαν ευθέως με τις δύο αυτές προτάσεις, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ελπίδες σε εκατοντάδες συμβασιούχους που διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους.
Με 26 ψήφους υπέρ έναντι 20 κατά, η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης δύο καθαριστριών του ΟΠΑΠ που προσλήφθηκαν το 1990 και 1991 με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις στον Οργανισμό, κατά της απόφασης του Εφετείου. Βασικό σκεπτικό τους ήταν το γεγονός ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού και εργάζονταν πριν από την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001, με την οποία απαγορεύθηκε η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Επίσης, επικαλέστηκαν και τον κανονισμό του ΟΠΑΠ, που δεν επέτρεπε τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πλειοψηφία των Αρεοπαγιτών εξέφρασε την άποψη, η οποία ενδέχεται να διατυπωθεί και στο σκεπτικό της απόφασης, ότι η απαγόρευση του Συντάγματος για τις μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων αφορά τη νομοθετική εξουσία, η οποία δεν μπορεί να μετατρέπει με νόμο τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και δεν αφαιρεί το δικαίωμα από τα δικαστήρια να κρίνουν κατά περίπτωση και να χαρακτηρίζουν μία σχέση εργασίας εάν είναι ορισμένου ή αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η απόφαση αφορά στους συγκεκριμένους συμβασιούχους ή σε όσους εργάζονταν στον ΟΠΑΠ και ενδεχομένως εκείνους που απασχολούνταν πριν από το 2001.
Νομικοί εκτιμούν ότι η απόφαση αυτή θα αποτελέσει όπλο στα χέρια χιλιάδων συμβασιούχων που κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο και διεκδικούν από τα δικαστήρια τη μονιμοποίησή τους.
Η απόφαση της Ολομέλειας αιφνιδίασε τους πάντες, αφού ήρθε σε αντίθεση με την εισήγηση του αρεοπαγίτη Αντώνη Δουλγεράκη και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, που δεν άφηναν κανένα περιθώριο μονιμοποίησης των συμβασιούχων, επικαλούμενοι το απαγορευτικό νομοθετικό πλαίσιο.
Ωστόσο, 26 αρεοπαγίτες διαφώνησαν ευθέως με τις δύο αυτές προτάσεις, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ελπίδες σε εκατοντάδες συμβασιούχους που διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους.
Με 26 ψήφους υπέρ έναντι 20 κατά, η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης δύο καθαριστριών του ΟΠΑΠ που προσλήφθηκαν το 1990 και 1991 με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις στον Οργανισμό, κατά της απόφασης του Εφετείου. Βασικό σκεπτικό τους ήταν το γεγονός ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού και εργάζονταν πριν από την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001, με την οποία απαγορεύθηκε η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Επίσης, επικαλέστηκαν και τον κανονισμό του ΟΠΑΠ, που δεν επέτρεπε τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πλειοψηφία των Αρεοπαγιτών εξέφρασε την άποψη, η οποία ενδέχεται να διατυπωθεί και στο σκεπτικό της απόφασης, ότι η απαγόρευση του Συντάγματος για τις μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων αφορά τη νομοθετική εξουσία, η οποία δεν μπορεί να μετατρέπει με νόμο τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και δεν αφαιρεί το δικαίωμα από τα δικαστήρια να κρίνουν κατά περίπτωση και να χαρακτηρίζουν μία σχέση εργασίας εάν είναι ορισμένου ή αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η απόφαση αφορά στους συγκεκριμένους συμβασιούχους ή σε όσους εργάζονταν στον ΟΠΑΠ και ενδεχομένως εκείνους που απασχολούνταν πριν από το 2001.
Νομικοί εκτιμούν ότι η απόφαση αυτή θα αποτελέσει όπλο στα χέρια χιλιάδων συμβασιούχων που κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο και διεκδικούν από τα δικαστήρια τη μονιμοποίησή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου